พระพาทย์บรรเลงรมย์ (พิมพ์ วาทิน)
(พ.ศ.๒๔๒๐-ไม่ทราบปีที่ถึงแก่กรรม)
พระพาทย์บรรเลงรมย์ (พิมพ์ วาทิน)เป็นนักดนตรีกรมมหรสพ สมัยรัชกาลที่ ๖ เกิดที่ตำบลปากน้ำ เมืองนครไชยศรี (ปัจจุบันอยู่ในเขตจังหวัดนครปฐม) เกิดเมื่อวันพฤหัสแรม ๓ ค่ำ เดือนยี่ ปีฉลู ตรงกับวันที่ ๒๑ มกราคม พ.ศ.๒๔๒๐ ได้เริ่มเรียนหนังสือ ณ วัดสุประดิษฐาราม เมื่ออายุ ๒๑ ปี แล้วหัดดนตรีกับท่านครูผู้ใดยังค้นไม่ได้ ทราบแต่เพียงว่าเริ่มเข้ารับราชการเป็นมหาดเล็กในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๖ ตั้งแต่ยังทรงดำรงพระยศเป็นสมเด็จพระบรมโอรสาธิราช สยามมกุฎราชกุมาร เมื่อวันที่ ๑ มกราคม พ.ศ.๒๔๔๙ รับพระราชทานเงินเดือนขั้นต้น ๒๐ บาท เมื่อพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวเสวยราชสมบัติแล้ว ได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ แต่งตั้งเป็นขุนพาทย์บรรเลงรมย์ เมื่อวันที่ ๑๘ มกราคม พ.ศ.๒๔๕๓ รับพระราชทานเงินเดือน ๖๐ บาท เป็นหุ้มแพรหลวงพาทย์บรรเลงรมย์ เมื่อวันที่ ๑ มกราคม พ.ศ.๒๔๕๕ เงินเดือน ๑๐๐ บาท
เมื่อเข้ามาอยู่ในกรมมหรสพ ได้เป็นศิษย์ของพระยาประสานดุริยศัพท์ ทำหน้าที่เป็นคนตีระนาดทุ้ม และเป็นครูสอนประจำด้วย อีกทั้งยังได้สอน อาจารย์มนตรี ตราโมทด้วย ต่อมาท่านได้เปลี่ยนไปทำหน้าที่คนตีเครื่องหนัง ปรากฏว่ามีฝีมือดีมาก เป็นที่เคารพนับถือทั่วไป ใน พ.ศ.๒๔๕๘ ท่านเริ่มป่วยและขาดราชการบ่อย ๆ จนถึงขาดราชการ มิได้กลับมาทำหน้าที่ประจำ ตั้งแต่วันที่ ๑ ธันวาคม พ.ศ.๒๔๕๙ หยุดงานมิได้รับพระราชทานเงินเดือน เวลา ๓ ปีเศษ จึงได้ย้อนกลับเข้ามารับราชการอีกในเดือนสิงหาคม พ.ศ.๒๔๖๒ ครั้นถึงวันที่ ๑๕ มกราคม พ.ศ.๒๔๖๕ จึงได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็นพระพาทย์บรรเลงรมย์ เมื่ออายุได้ ๔๕ ปี ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ตราช้างเผือกชั้นที่ ๔
พระพาทย์บรรเลงรมย์ แต่งงานครั้งแรกเมื่อ พ.ศ.๒๔๔๓ กับนางสาวนวล บุตรีนายช้าง และนางถิน ซึ่งมีภูมิลำเนาอยู่บ้าน หอมเกร็ด นครไชยศรี มีบุตร ๓ คน เป็นหญิงชื่อ หน่าย เป็นชาย ชื่อ เลียบ และพงษ์ และมีภรรยาคนที่ ๒ ชื่อ จีน มีบุตรชายคนหนึ่ง ชื่อ พัก แล้วมีภรรยาคนที่ ๓ ชื่อปุ้ย บุตรีหลวงรามพิทักษ์ (ทิม) และนางทองอยู่ ซึ่งเป็นคนตำบลสนามจันทร์ จังหวัดนครปฐม มีบุตรอีก ๓ คน เป็นชาย ชื่อ เพ่ง เป็นหญิงชื่อ พ้อง และเฉลา สำหรับบุตรีคนสุดท้องนี้ คือ คุณเฉลา วาทิน เป็นนักร้องสังกัดกรมศิลปากร รุ่นเดียวกับ อาจารย์เจริญใจ สุทรวาทิน และครูแช่มช้อย ดุริยพันธุ์
พระพาทย์บรรเลงรมย์เคยต่อหน้าทับต่าง ๆ ให้ศิษย์ไว้หลายคน ที่สืบประวัติได้ก็มี นายแมว พาทยโกศล นายยรรยงค์ โปร่งน้ำใจ เป็นต้น
ฝีมือการเดี่ยวระนาดทุ้มเพลงพญาโศกของท่าน เป็นที่ยอมรับของทุกคนที่เคยได้ฟัง ว่ายอดเยี่ยม โดยเฉพาะผู้ที่เคยอยู่ในพระราชวังสนามจันทร์มาก่อน
พูนพิศ อมาตยกุล
(เรียบเรียงจาก เอกสารทะเบียนประวัติ กรมมหรสพ สำนักพระราชวัง)
ที่มา : นามานุกรมศิลปินเพลงไทย ในรอบ ๒๐๐ ปี แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ โดยพูนพิศ อมาตยกุล, หัวหน้าโครงการ ; ผู้ร่วมโครงการ, พิชิต ชัยเสรี …[และคนอื่น ๆ]. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๒๖.
