เพลงโหมโรงมหาฤกษ์ สามชั้น และเพลงทยอยญวน เถา
บรรเลงโดยวงอังกะลุง คณะไผ่ทองคำ
เพลงโหมโรงมหาฤกษ์ สามชั้น ครูมนตรี ตราโมท เป็นผู้ประพันธ์ขึ้นจากเพลงมหาฤกษ์ สองชั้น ในเพลงเรื่องทำขวัญ เมื่อ พ.ศ. 2476 เพลงมหาฤกษ์ สองชั้น มีความหมายถึงเวลาอันเป็นสวัสดิ์มงคลอย่างประเสริฐที่ควรเริ่มกิจการน้อยใหญ่ และเมื่อนำมาแต่งขึ้นเป็นเพลงโหมโรง ก็คงประสงค์ให้มีความหมายเช่นเดิม
เพลงทยอยญวน เถา ทางครูพุ่ม บาปุยวาทย์
ขับร้องโดย สุดสงวน คงศิลป์
เพลงนี้ทำนองเก่ามีเพียงสองชั้น โบราณเรียกว่าเพลงกะเหรี่ยงไกวเปล ใช้ในการแสดงโขน ละคร ความหมายของทำนองเพลงเป็นไปในทางโศกเศร้า รันทดใจ นายพุ่ม บาปุยวาทย์ เป็นผู้ขยายทำนองขึ้นเป็นสามชั้นและตัดทอนลงเป็นชั้นเดียวครบเป็นเพลงเถา เมื่อ พ.ศ. 2498 โดยแทรกลูกเล่นไว้เป็นจำนวนมากเพื่อให้รสของเพลงเปลี่ยนเป็นทำนองที่สนุกเร้าใจ ตามแบบฉบับของเพลงจำพวกทยอย ส่วนทางขับร้อง นายคงศักดิ์ คำศิริ เป็นผู้ประดิษฐ์ขึ้นใหม่เฉพาะสามชั้นและชั้นเดียว
อ้างอิง : มนตรี ตราโมท, และวิเชียร กุลตัณฑ์. (2523). ฟังและเข้าใจเพลงไทย.
กรุงเทพฯ: โรมพิมพ์ไทยเขษม.
