พุ่ม บาปุยะวาส (พ.ศ. ๒๔๓๓-๒๕๑๑)

พุ่ม บาปุยะวาส (พ.ศ. ๒๔๓๓-๒๕๑๑)

พุ่ม บาปุยะวาส

(พ.ศ. ๒๔๓๓-๒๕๑๑)

ในวงการดนตรีไทยสมัยรัชกาลที่ ๕-๗ มีนักดนตรีฝีมือดี ชื่อ พุ่ม ๒ คน  คนหนึ่งอายุน้อยแต่รูปร่างสูงใหญ่กว่า คือ นายพุ่ม โตสง่า (เกิด พ.ศ. ๒๔๔๑)  กับอีกท่านหนึ่งอายุมากกว่า แต่ตัวเล็กกว่า คือ นายพุ่ม บาปุยะวาส  ซึ่งเกิดเมื่อวันอาทิตย์ แรม ๑๓ ค่ำ เดือน ๓ ปีมะเส็ง ตรงกับวันที่ ๘ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๓๓ เป็นบุตรคนสุดท้องของนายปุย และนางบุญ หรือบุญมา  มีพี่ชายเป็นนักดนตรีคนหนึ่งชื่อ เพิ่ม  เมื่อเล็กเรียนหนังสือกับครูแจ้ที่วัดละครทำ บางกอกน้อย  เรียนดนตรีกับบิดาแล้วบิดานำไปยกเป็นศิษย์ของหลวงกัลยามิตตาวาส (ทับ พาทยโกศล) วัดกัลยาณมิตร จนอายุครบบวชได้บรรพชาที่วัดระฆังโฆสิตาราม  

ครูพุ่มเริ่มรับราชการครั้งแรก เมื่อวันที่ ๑ เมษายน พ.ศ. ๒๔๕๑ ในกรมสุขาภิบาล กระทรวงนครบาล  แล้วต่อมาย้ายมาอยู่กรมโยธาเทศบาล จนได้รับพระราชทานเหรียญจักรพรรดิมาลา ในปี พ.ศ. ๒๔๘๐ และออกจากราชการเมื่อ พ.ศ. ๒๔๘๒ อายุได้ ๔๙ ปี  

นอกจากจะรับราชการแล้วยังประกอบอาชีพนักดนตรี  รับสอนและเล่นดนตรีตลอดชีวิต เป็นผู้มีความรู้ดีมากที่สุดคนหนึ่ง จนกรมศิลปากรเชิญมาเป็นกรรมการตรวจสอบเพลงเพื่อบันทึกเป็นโน้ตสากลในระหว่างปี พ.ศ. ๒๔๙๗-๒๔๘๑  ท่านสามารถบอกเพลงต่าง ๆ ที่ขาดหายไปได้หลายเพลง เช่น เพลงดับควันเทียนในเรื่องทำขวัญ และเป็นผู้บอกเพลงแปลก ๆ ให้แก่ วงดนตรีไทยกรมประชาสัมพันธ์ด้วย  ศิษย์ของครูพุ่มคนสำคัญคือ ครูบุญยงค์  ครูบุญยัง  เกตุคง  สองคนพี่น้อง และครูจำเนียร ศรีไทยพันธุ์ ฯลฯ  โดยได้บอกเพลงไว้ให้หลายเพลง  อาทิ กัลยาเยี่ยมห้อง ๓ ชั้น  ทยอยญวน ๓ ชั้น และชั้นเดียว  ลาวดำเนินทรายเถา (ทำร่วมกับครูจำเนียร ศรีไทยพันธุ์) วิลันดาโอด ๓ ชั้น และชั้นเดียวทยอยเถา  ทางเดี่ยวระนาดทุ้ม  เพลงแขกมอญ ๓ ชั้น และทางเดี่ยวเพลงโหมโรงชมสวนสวรรค์ท่อน ๒ (เดิมเป็นเพลงของครูปุยบิดา) ฯลฯ  

ครูพุ่ม เป็นบุคคลสำคัญในการวางรากฐานก่อตั้งวงดนตรีไทยกรมประชาสัมพันธ์ เป็นผู้ประสานงานและปรับวงดนตรีผสมไทย-สากล ที่เรียกว่า สังคัตสัมพันธ์ สมัย ม.ล. ขาบมงคล กุญชร เป็นอธิบดีกรมประชาสัมพันธ์  นอกจากจะมีความรู้ดีแล้วยังมีฝึมือดีในทางฆ้องอีกด้วย  

ในชีวิตสมรส ครูพุ่ม มีภริยาคนเดียว ชื่อ ชื้น สกุลเดิม สุตันตานันท์  มีบุตรด้วยกัน ๗ คน เป็นหญิง ๖ คน ชื่อ เจริญ  พวง  ประพิศ  ผ่องศรี   ณิฐฐา  นงเยาว์ มีบุตรชายเพียงคนเดียวเป็นคนที่ ๔ ชื่อ พัฒน์  

ครูพุ่ม ป่วยด้วยโรคงูสวัดและมีปอดบวมแทรก  ถึงแก่กรรมเมื่อวันที่ ๒๔ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๑๑ อายุได้ ๗๕ ปี

 

พูนพิศ อมาตยกุล 

(เรียบเรียงจาก หนังสืออนุสรณ์งานฌาปนกิจศพ นายพุ่ม บาปุยะวาส พ.ศ. 2511 และคำบอกเล่าของ ครูบุญยงค์ เกตุคง)

 

ที่มา : นามานุกรมศิลปินเพลงไทย ในรอบ ๒๐๐ ปี แห่งกรุงรัตนโกสินทร์โดยพูนพิศ อมาตยกุล, หัวหน้าโครงการ ; ผู้ร่วมโครงการ, พิชิต ชัยเสรี …[และคนอื่นๆ].  กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๒๖.